tag:blogger.com,1999:blog-7298799645123439474.post8842248014348547955..comments2023-08-29T15:36:14.037+03:00Comments on · BookWorm · : Sue G.http://www.blogger.com/profile/15144921710764136592noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-7298799645123439474.post-38788526461711751962013-04-18T10:23:35.605+03:002013-04-18T10:23:35.605+03:00Σ' ευχαριστώ, Irini. :-)Σ' ευχαριστώ, Irini. :-)Sue G.https://www.blogger.com/profile/15144921710764136592noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7298799645123439474.post-68604945490362340732013-04-15T08:17:58.975+03:002013-04-15T08:17:58.975+03:00Συμφωνώ και επαυξάνω για την ωραιότατη παρου...Συμφωνώ και επαυξάνω για την ωραιότατη παρουσίαση του γίγαντα αυτού, και εύγε για τις προσεγμένες αναρτήσεις σου, Σου!!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7298799645123439474.post-18797414579702475472013-03-29T15:33:54.696+02:002013-03-29T15:33:54.696+02:00Πυκνότερη λιτότητα... αυτό ακριβώς. Τι άλλο να προ...Πυκνότερη λιτότητα... αυτό ακριβώς. Τι άλλο να προσθέσω τώρα εγώ; Μόνο ευχαριστίες για το απόσπασμα του Ντ.Χριστιανόπουλου και τα καλά σας λόγια, κ.κ. :-)Sue G.https://www.blogger.com/profile/15144921710764136592noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7298799645123439474.post-89162832394147399832013-03-29T12:16:27.299+02:002013-03-29T12:16:27.299+02:00Εξαίσιο κείμενο, εξαίσιο.
Η δε παράγραφος-κατακλεί...Εξαίσιο κείμενο, εξαίσιο.<br />Η δε παράγραφος-κατακλείδα τα λέει όλα εν συνόψει.<br /><br />Λατρεύω την ποίησή του αλλά και τον άνθρωπο Αναγνωστάκη.<br />Με γοητεύει η ξεκάθαρή του ματιά, ο αφτιασίδωτος λόγος του στο "μιλητό" σα να συζητάς μ' ένα φίλο σου, όπου ανάμεσα σε σιωπές και σκέψεις, μοιράζεται τον προβληματισμό του για την πολιτική.<br /><br />Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος γράφει τα εξής καταπληκτικά, που δεν μπορώ να αντισταθώ στο να τα μοιραστώ μαζί σας:<br /><br />"...Εκείνο που έφερε στην ποίηση ο Αναγνωστάκης είναι η χαμηλόφωνη κουβέντα με τον εξομολογητικό χαρακτήρα. Όχι πια λυρικές κορδέλες και τραγούδια, αλλά κάτι από την αμεσότητα της προφορικής ομιλίας, ένας λόγος γυμνός, μια κουβέντα ανθρώπινη. <br />...Ο στίχος κυλάει κανονικά, χωρίς έξαρση, χωρίς μετατοπίσεις λέξεων, δίχως τη μέθη των επιφωνημάτων. Μένεις με την εντύπωση πως ο ποιητής στέκεται δίπλα σου και σου μιλάει, πως έχει να σου ψιθυρίσει κάτι που μπορεί να ενδιαφέρει κι εσένα. Καμιά διάθεση να εντυπωσιάσει, μονάχα η ανάγκη να μιλήσει, να πει σε κάποιον την ιστορία του. Κι αυτό συνεχίζεται από τα πρώτα ποιήματά του ως τα τελευταία, με μια προσπάθεια για μια όσο γίνεται πυκνότερη λιτότητα..."<br /><br />κ.κAnonymousnoreply@blogger.com