Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010







Χέρια

 

Τόσο γυμνά που ντρέπονται τη μνήμη
Τόσο τυφλά που βλέπουν την αλήθεια
Τόσο πιστά που απόμειναν μονάχα.






Σημείωση: Η φωτογραφία είναι τα χέρια της πιανίστα Emi Kagawa  και οι στίχοι  -"πειραγμένοι"  ελαφρώς από μένα-  ανήκουν στον ποιητή Ορέστη Αλεξάκη.
στις

5 σχόλια:

  1. Unknown8 Δεκεμβρίου 2010 στις 8:43 π.μ.

    Να γιατί κοιτάζω τα χέρια μου τόσο συχνά.

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναυτίλος8 Δεκεμβρίου 2010 στις 5:46 μ.μ.

    Μου ήρθε στο μυαλό το πεζό που διάβασα πρόσφατα του Γκανά από τις Γυναίκες κι έχει ένα πολύ ωραίο απόσπασμα για τα χέρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Sue G.9 Δεκεμβρίου 2010 στις 9:24 π.μ.

    Καλημέρα, meggie! :-)



    Είναι τόσο αισθαντικό, τόσο εσωτερικό το κείμενο του Γκανά, ναυτίλε, που ήταν το πρώτο που σκέφτηκα κι εγώ όταν βρήκα την φωτογραφία της ανάρτησης κι ομολογώ πως μπήκα στον πειρασμό να (ξανα)γράψω* γι' αυτό*. Εκείνα τα χέρια που περιγράφει ο Γκ. όμως ήταν χέρια ηλικιωμένης και η φωτό της ανάρτησης είναι χέρια νεανικά οπότε ταίριαξα τους στίχους του Αλεξάκη. :-)


    * http://bookworm-sue.blogspot.com/2010/04/woman-can-say-more-in-sigh-than-man-can_11.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. dimitris17 Δεκεμβρίου 2010 στις 4:10 μ.μ.

    Ταιριαστοί στίχοι για μια τόσο όμορφη φωτογραφία. Δάχτυλα με μνήμη μουσική, ποιητική αφή της ομορφιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Sue G.18 Δεκεμβρίου 2010 στις 11:00 π.μ.

    Καλημέρα, dimitris. Το σχόλιό σου είναι τόσο ποιητικό... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή