Απόκριες
[...]
Με ξετύλιγε σαν σερπαντίνα και όλοι γύρω μου
χειροκροτούσαν - απιστεύτων χρόνων θραύσματα
μετέωρα όλα.
Στο λουτρό από δίπλα οι βρύσες ανοιχτές
μπρούμυτα στο προσκέφαλό μου
θωρούσα τις πληγές με το άσπιλο λευκό που με πιτσίλιζαν
Με ξετύλιγε σαν σερπαντίνα και όλοι γύρω μου
χειροκροτούσαν - απιστεύτων χρόνων θραύσματα
μετέωρα όλα.
Στο λουτρό από δίπλα οι βρύσες ανοιχτές
μπρούμυτα στο προσκέφαλό μου
θωρούσα τις πληγές με το άσπιλο λευκό που με πιτσίλιζαν
τι ωραία θεέ μου τι ωραία
χάμου στο χώμα ποδοπατημένη
να κρατάω ακόμη μες στα μάτια μου
ένα τέτοιο μακρινό του παρελθόντος πένθος.
χάμου στο χώμα ποδοπατημένη
να κρατάω ακόμη μες στα μάτια μου
ένα τέτοιο μακρινό του παρελθόντος πένθος.
Κι από την ανάποδη φοριέται η φαντασία
και σ' όλα τα μεγέθη της.
και σ' όλα τα μεγέθη της.
Σημειώσεις: Το παραπάνω είναι απόσπασμα από τη συλλογή «Μαρία Νεφέλη» ('Ικαρος,1978) και είναι το ποίημα της (προηγούμενης) εβδομάδας του poema e-zine. Ο πίνακας είναι μία λιθογραφία σε χαρτί (1894) του Τουλούζ Λωτρέκ και λέγεται Κομφετί - φιλοτεχνήθηκε κατόπιν παραγγελίας μιας Βρετανικής εταιρίας χαρτικών, της J&E Bella, με σκοπό να προωθήσει στις Απόκριες το χάρτινο κομφετί που παρήγαγε.
'Ομορφο....Ελυτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Σου :-))
Καλημέρα Ειρήνη! Σ' ευχαριστώ πολύ - είναι τόσο λεπταίσθητοι οι στίχοι του Ελύτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήpanemorfo...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, Nalia. Καλωσήλθες! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήMpravo, ekpliktiko!
ΑπάντησηΔιαγραφήDolce Vita
Ευχαριστώ, J&J.
ΑπάντησηΔιαγραφή