Early at night
Trois allumettes une à une allumées dans la nuit
La première pour voir ton visage tout entier
La seconde pour voir tes yeux
La dernière pour voir ta bouche
Et l’obscurité tout entiére pour me rappeler tout cela
En te serrant dans mes bras
La première pour voir ton visage tout entier
La seconde pour voir tes yeux
La dernière pour voir ta bouche
Et l’obscurité tout entiére pour me rappeler tout cela
En te serrant dans mes bras
~
Tρία σπίρτα ένα ένα αναμμένα μέσα στη νύχτα
Το πρώτο για να δω το πρόσωπό σου ολόκληρο
Το δεύτερο για να δω τα μάτια σου
Το τελευταίο για να δω το στόμα σου
Κι ολόκληρο το σκοτάδι για να μου θυμίζει όλα αυτά
Σφίγγοντάς σε μέσα στα μπράτσα μου
Το πρώτο για να δω το πρόσωπό σου ολόκληρο
Το δεύτερο για να δω τα μάτια σου
Το τελευταίο για να δω το στόμα σου
Κι ολόκληρο το σκοτάδι για να μου θυμίζει όλα αυτά
Σφίγγοντάς σε μέσα στα μπράτσα μου
Σημειώσεις: Ο τίτλος του πιο πάνω ποιήματος του Ζακ Πρεβέρ είναι "Το Παρίσι τη Νύχτα" και βρίσκεται στην συλλογή του "Κουβέντες" ("Paroles", 1946). Tούτη πρόκειται για μετάφραση του ποιητή Κώστα Ριτσώνη κι αντλήθηκε από εδώ. Το εικαστικό θέμα είναι το "Η Ναταλί καθιστή 2" του Μαρκ Ντίμστεντερ
Διακρίνω μιαν ευγένεια και μιαν ευαισθησία στις επιλογές σας, που με συγκινεί αφάνταστα κάθε φορά, όντας επιρρεπής στις συγκινήσεις του Ωραίου λόγου (με τη βαθύτερη σημασία της λέξης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πρεβέρ κοσμεί και τα δικά μου ράφια, αγορασμένος τότε που πουλούσαν βιβλία (κυριολεκτικά) με το κιλό.
ΥΓ. Επιτέλους ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και διάβασα -εξαιτίας και μόνο της ανάρτησής σας- "Το δωμάτιο" σε μια μέρα. Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Και σκέφτηκα ότι κατά κανόνα μου αρέσουν τα βιβλία που είναι γραμμένα με τη ματιά ενός παιδιού, όπως ο "Θολός βυθός" του Ατζακά που διαβάζω τώρα. Ξαναθυμήθηκα βέβαια, για την ιδιαίτερη γλώσσα του παιδιού, το "Λούσια" του Χουλιαρά.
Καλή σας μέρα -κι ας βρέχει όσο θέλει!
http://www.youtube.com/watch?v=cJC93aehXV4
κ.κ.
Η συλλογή του "Κουβέντες" είναι από τα πολύ αγαπημένα μου βιβλία, αγαπώ τον Πρεβέρ. Είναι μοναδικός. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ταιριάζει και στη σημερινή συννεφιασμένη μέρα, καλό σου μεσημέρι.
Ευχαριστώ, κ.κ. Αφήστε τον παλιόκαιρο να κλαίει και βυθιστείτε στο εξαιρετικό "Θολό Βυθό" του Ατζακά που αν και βιογραφικό δεν έχει ίχνος μελοδραματισμού - μόνο τρυφερότητα και ήρεμη δύναμη. Δεν μπορώ να σχολιάσω τον "Λούσια" γιατί δεν κατάφερα (ακόμη) να το διαβάσω αν και το έχω στο πρόγραμμα. Χαίρομαι, όμως, πραγματικά που σας "παρέσυρα" στο "Δωμάτιο" και το απολαύσατε το ίδιο όσο εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Όπως και να διαβάσεις τον Πρεβέρ, Roadartist, συγκεντρωτικά (σε τόμο ή συλλογές) ή "διάσπαρτο" και κατά περίσταση (από ένα ένα ποίημα εδώ κι εκεί), με ήλιο ή με βροχή, παραμένει σπουδαίος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ :-)
Εκ παραδρομής, κ.κ., αντί του "Θολού Βυθού" περιέγραψα το "Διπλωμένα φτερά" που είναι το πρωτόλειο του Ατζακά και εξαιρετικότατο - είναι αυτό που αναφέρεις για τη ματιά του παιδιού. Ο "Θολός Βυθός", νομίζω, είναι πιο σφιχτοδεμένο αλλά το ίδιο εξαιρετικό. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχη η ανάρτηση από κάθε άποψη, τα σχόλια άκρως ενδιαφέροντα, το ευχαριστώ μου θα το συνοδεύσω με μια μελωδία με ίχνη φεγγαριού πάνω της
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου μέρα
Όμορφο κομμάτι, Silena, και πολύ ταιριαστή ηχητική επένδυση της ανάρτησης! Ευχαριστώ και καληνυχτώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή