- Εσωτερικός διάλογος -

(το πρωί - λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι)

- Θα σηκωθείς; Μόνο με όνειρα, τα όνειρα δεν γίνονται πράξη,
το λέει και ο Picasso!
- Καλά. Κι ο Καζαντζάκης λέει ότι η δουλειά σε κάνει λεύτερο μα...
πρώτη μέρα των διακοπών είναι, λίγο ακόμη και μετά...


Δεν τα κατάφερα τελικά να χουζουρέψω λίγο παραπάνω. Η συνήθεια υπερίσχυσε. Σηκώθηκα στις επτά αλλά ήταν ωραία - η μέρα είχε γίνει αρκετά πιο δροσερή από χθες που στην κυριολεξία έβραζε ο τόπος. Είχε σηκωθεί ένα μικρό αεράκι (που διαρκεί μέχρι τώρα το βράδυ) και η συννεφιά που επικρατούσε μού έδινε μια αίσθηση γαλήνης παράξενη. Μου αρέσει αυτό το ξεκούραστο μουντό του ουρανού μετά από την εκτυφλωτική κάψα του Σαββατοκύριακου. Βγήκα στο μπαλκόνι. Ησυχία. Οι περισσότεροι γείτονες έχουν ήδη φύγει για τις δικές τους διακοπές ή έχουν γίνει κι αυτοί ράθυμοι σύμφωνα με το "ωράριο" των διακοπών. Μέχρι και τα τζιτζίκια που χθες οργίασαν στο τζι τζι τζι όλη μέρα κι όλη νύχτα έχουν τώρα σιγήσει. Η γειτονιά ήρεμη. Πολύ ήρεμη. Ξαναμπήκα μεσα. Η ιδανική στιγμή, σκέφτηκα, για να ξεκινήσω τη μέρα μου διαβάζοντας απερίσπαστη μια ερωτική ιστορία που γεννιέται στη μέση ενός καυτού καλοκαιριού στη Νίκαια της Γαλλίας. Δυστυχώς όμως έμεινα με την σκέψη διότι αν και έχω παραγγείλει το "ο μικρούλης Έρως" του Πασκάλ Κινίαρ (Μελάνι, 2008) πριν από δυόμισι περίπου βδομάδες, ακόμη να με ειδοποιήσουν.... Η συνέπεια των υπαλλήλων του πολυκαταστήματος περιορίζεται μόνο στην καταγραφή του τίτλου και των προσωπικών μου στοιχείων με ακρίβεια. Ας είναι. Μέχρι να έρθει θα διαβάσω κάτι άλλο. Και θα προσπαθήσω να οργανώσω λίγο τις "άδειες" μέρες μου.

Φέτος δεν θα πάω διακοπές. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε και στ' αλήθεια, δεν με πειράζει το γεγονός ότι δεν θα ταξιδέψω. Ίσως έχω την ανάγκη να μείνω. Ίσως είναι και η στιγμή. Ούτως ή άλλως, όμως, ποτέ δεν πάω διακοπές τον Αύγουστο. Προτιμώ να φεύγω τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου, περίοδος που δεν έχω επαγγελματικές υποχρεώσεις και που, επιπλέον, οπουδήποτε κι αν πηγαίνω είναι όλα σε ανεκτούς αριθμούς: οι τιμές στα ξενοδοχεία, ο κόσμος στα πλοία και στα αεροπλάνα, οι άνθρωποι στα εστιατόρια, στα μουσεία, στους δρόμους, στις παραλίες, στα πρωινά. Έτσι, αν και ήδη "έχασα" τις διακοπές του Ιουνίου λόγω δουλειάς, δεν θα φύγω. Θα παραμείνω στην πόλη. Η πόλη το καλοκαίρι, λοιπόν. Ή, το καλοκαίρι και η πόλη. Και τα βιβλία μου.