Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009






Christmas actually

  
is...
Ο Ντίκενς που γνωρίζουμε και ο άγνωστος Ντίκενς, η ταινία του σήμερα, οι χριστουγεννιάτικες κάρτες για την υφή του χαρτιού και την σκέψη του αποστολέα, οι γυάλινες μπάλες που με πολύ φροντίδα βγάζω από το κουτί για να διακοσμήσω το τραπέζι, ο Τζιμ, η Ντέλλα και το δώρο τους, να κάνω "άχρηστα" δώρα, να ανοίγω τα δικά μου δώρα ακούγοντας μουσική, να μαλώνω με την ανηψιά μου για το ποιός θα φάει τα περισσότερα γλυκά από την κρυμμένη πιατέλα της γιαγιάς, τα μελομακάρονα, οι δίπλες, το μέλι από κάστανο σε τσάι, το μέλι από κάστανο - σκέτο, η ζάχαρη άχνη όταν πέφτει... πάνω στα ρούχα, το χιόνι που δεν πέφτει, η παγωνιά με ήλιο, η Χοπερική μελαγχολία των γιορτών, η συγκίνηση από την ανάμνηση ενός ζευγαριού απαλά χέρια στο πρόσωπο, το κόκκινο κρασί, τα βιβλία που έχω στήσει μπροστά στο τζάκι, το τζάκι -αναμμένο, τα σημάδια πάνω στη μοκέτα από τις καύτρες που ξεπηδούν από τη φωτιά και προσγειώνονται μπροστά στα πόδια μου, οι μαύρες γόβες με τα μικρά γυαλάκια σε σχήμα σταγόνας, όλοι εκείνοι που δεν είναι εδώ και όλοι εσείς που είστε εκεί και σας σκέφτομαι γράφοντας ετούτη την ανάρτηση,


καλοί φίλοι και συν-bloggers,


I wish you be very...

Merry!

3 σχόλια:

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Καλημέρα! Καλά Χριστούγεννα!

maximus είπε...

"..Happy, happy Christmas, that can win us back to the delusions of our childhood days..." από τον Dickens λοιπόν.

Να έχετε πολλές όμορφες στιγμές με.. εκείνη τη ζάχαρη άχνη που πέφτει πάνω στα ρούχα. Μου άρεσε αυτό. Χρόνια Πολλά!

Sue G. είπε...

@Μιχάλης Τσαντίλας:

Ευχαριστώ για την ευχή.
Χρόνια Πολλά κι Ευτυχισμένα!


@MAXIMUS:

Και να φανταστεί κανείς ότι
δεν τους πολυτρώω τους κουραμπιέδες -
απλώς τσιμπολογώ για να κάνω χάζι!
Χαρούμενα Χριστούγεννα να έχετε αγαπητή, με γεμάτο ποτήρι και χορτάτη καρδιά!