Λαμά

σαβαχθανί!

κι έγειρε ευτύς το κεφάλι, εξαντλημένος.

           Ένιωσε φοβερούς πόνους στα χέρια, στα πόδια και στην καρδιά του· ξεθάμπωσαν τα μάτια του, είδε το αγκάθινο στεφάνι, τα αίματα, το σταυρό, και μέσα στο σκοτεινιασμένο ήλιο δυό χρυσοί χαλκάδες στραφτάλισαν και δυό σειρές κοφτερά κάτασπρα δόντια· δροσερό περιπαιχτικό γέλιο ακούστηκε, χαλκάδες και δόντια αφανίστηκαν· απόμεινε ο Ιησούς κρεμασμένος στον αέρα, μόνος. 

        Τίναξε το κεφάλι, κι ολομεμιάς θυμήθηκε που βρίσκουνταν, ποιός ήταν και γιατί πονούσε· αδάμαστη χαρά τον συνεπήρε· όχι, όχι δεν ήταν άναντρος, λιποτάχτης, προδότης· όχι, όχι, ήταν καρφωμένος στο σταυρό, τίμια στάθηκε ως το τέλος, κράτησε το λόγο του· μια αστραπή, τη στιγμή που φώναξε "Ηλί! Ηλί!" και λιποθύμησε, τον άρπαξε ο Πειρασμός και τον πλάνεσε· ψέματα οι χαρές, οι παντρειές, τα παιδιά· ψέματα τα χούφταλα, ξευτελισμένα γεροντάκια, που τον φώναζαν άναντρο, λιποτάχτη, προδότη· όλα, όλα, φαντάσματα του Πονηρού! Ζουν και βασιλεύουν οι Μαθητές του, πήραν τις στεριές και τις θάλασσες και διαλαλούν το Καλό Μαντάτο. Τα πάντα έγιναν όπως πρέπει, δόξα σοι ο Θεός!

         Έσυρε φωνή θριαμβευτικά:

         - Τετέλεσται!  κι ήταν σα να 'λεγε: Όλα αρχίζουν.

Σημείωση: Το απόσπασμα είναι η καταληκτική παράγραφος του "Τελευταίου Πειρασμού" του Νίκου Καζαντζάκη. Το σκίτσο ανήκει στον Salvador Dali που το ζωγράφισε ως συγγνώμη στην Anna Moscowitz Kross, την τότε Επίτροπο του Σωφρονιστικού Συστήματος στην περιοχή της Νέας Υόρκης, διότι δεν μπόρεσε, λόγω ασθένειας, να δώσει μία από τις ομιλίες για την Τέχνη που η σκληρή μα πρωτοπόρος νομικός διοργάνωνε τότε στις φυλακές της νήσου Rikers - ένα από τα μεγαλύτερα (και πιο κακόφημα) σωφρονιστικά και ψυχιατρικά ιδρύματα του κόσμου. Στην αριστερή άκρη του σκίτσου ο Νταλί είχε γράψει: "Για την τραπεζαρία των Φυλακισμένων Νήσου Ρίκερς - ΣΝ". Και πράγματι, το σκίτσο κρεμόταν στο συγκεκριμένο μέρος για δεκαέξι χρόνια. Κατόπιν, για λόγους ασφαλείας, μετακινήθηκε στο λόμπι των φυλακών απ' όπου κι εκλάπη (!) το 2003. Δεν γνωρίζω αν η φωτογραφία που έχω αναρτήσει είναι από το αυθεντικό σκίτσο αλλά σε τούτη την έγχρωμη αναπαραγωγή του φαίνεται ποιό έντονα ο λεκές από καφέ που, καταφανώς, κάποιος πέταξε πάνω του.