1852 ή 2010; 

    "Ο Τζο ζει -δηλαδή, ο Τζο δεν έχει πεθάνει ακόμα-  σ' ένα άθλιο μέρος γνωστό στους ανθρώπους σαν και του λόγου του με το όνομα Τομ-ολ-Αλόουν'ς. (...)

     Θα πρέπει να είναι περίεργη η ζωή του Τζο! Να τριγυρίζει στους δρόμους, και να του είναι τελείως άγνωστα τα σχήματα μα και το νόημα αυτών των μυστήριων συμβόλων που αφθονούν πάνω απ' τα μαγαζιά, στις γωνιές των δρόμων, στις πόρτες, στα παράθυρα! Να βλέπει ανθρώπους να διαβάζουν, και να βλέπει ανθρώπους να γράφουν, και να βλέπει ταχυδρόμους να παραδίδουν γράμματα, και να μην έχει την παραμικρή ιδέα για όλη αυτή τη γλώσσα - να είναι σαν τυφλός και βουβός μπροστά σε κάθε κομματάκι της!  Θα πρέπει ν' απορεί που βλέπει τους καλούς ανθρώπους να πηγαίνουν τις Κυριακές στις εκκλησίες, κρατώντας τις συνόψεις τους, και να σκέφτεται (γιατί ίσως ο Τζο όντως να σκέφτεται σε ανύποπτες στιγμές) τί να σημαίνουν τάχα όλα αυτά, κι αν σημαίνουνε κάτι για κάποιον, πως και δε σημαίνουνε τίποτα για μένανε; Να με σπρώχνουνε, να με παραμερίζουνε, να με μετακινούνε. και να νιώθω πως ίσως να 'ν' αλήθεια ότι δεν έχω καμιά δουλειά εδώ, ή εκεί, ή οπουδήποτε. κι ωστόσο ν' απορώ με τη σκέψη ότι είμαι εδώ με κάποιον τρόπο, κι όλοι με παραβλέπανε ώσπου έγινα το πλάσμα που είμαι! Θα πρέπει να είναι περίεργο, όχι μονάχα να μου λένε ότι με το ζόρι είμαι άνθρωπος (όπως τότε που πήγα εθελοντικά για μάρτυρας), αλλά να το νιώθω και μοναχός μου μια ζωή! Να βλέπω τ' άλογα, τα σκυλιά, τα βόδια να με προσπερνάνε και να ξέρω πως είμαι όμοιός τους στην άγνοια, δεν ανήκω στα ανώτερα όντα που 'χουνε τη μορφή μου, προσβάλλω τις ευαισθησίες τους! Οι αντιλήψεις του Τζο για μία Δίκη, ή έναν Δικαστή, ή έναν Επίσκοπο, ή μία Κυβέρνηση, ή για εκείνο το ανεκτίμητο  κόσμημα γι' αυτόν (αν το ήξερε), το Σύνταγμα, πρέπει να είναι παράξενες! Όλη η υλική και άυλη ζωή του είναι υπέροχα παράξενη. κι ο θάνατός του, το πιο παράξενο από τα παράξενα."

Σημειώσεις: Το απόσπασμα είναι από τον Α' τόμο του  Ζοφερού Οίκου του Κ.Ντίκενς που γράφτηκε το 1852. Η  ανάγνωση βέβαια έχει προχωρήσει αρκετά πιο κάτω από το κεφ.15 απ' όπου αντέγραψα το παραπάνω και με έκπληξη διαπιστώνω το πόσο όμορφο είναι το κείμενο. Περισσότερες λεπτομέρειες, όμως, θα γράψω αργότερα. Η φωτογραφία δείχνει ένα από τα πολλά graffiti του Bansky  που φιλοτέχνησε στους δρόμους του Λονδίνου το 2010. Τα συμπεράσματα δικά σας...