Παρασκευή 24 Μαΐου 2013









Kid - Cat


Αν και είμαι περισσότερο υπέρ των σκύλων και οτιδήποτε σχετίζεται μ' αυτούς, δεν μπορούσα, στην κυριολεξία, να αφήσω από τα χέρια μου το απολαυστικό "Το εγχειρίδιο Πρακτικής Γατικής του Γερο-Πόσουμ" (δίγλωσση έκδοση, Άγρα, 2005) - ένα βιβλίο ποίησης εντελώς αντίθετο από εκείνα που συνήθιζε να γράφει ο T.S.Eliot. Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι τόσο αντίθετο από τους  βαρύτιμους και σοβαρούς στίχους του νομπελίστα ποιητή παρά η nonsense verse; Θα συνέχιζα την ανάρτηση εξηγώντας με λεπτομέρειες τις τεχνικές, τους συμβολισμούς και τις υπέροχες λεξιπλαστικές και παιγνιώδεις ικανότητες του ποιητή που εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο έργο αλλά το εισαγωγικό σημείωμα των ευφάνταστων μεταφραστών που έκαναν την απόδοση του βιβλίου, Παυλίνας Παμπούδη και Γιάννη Ζέρβα,  είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό. Εκτός αυτού, όμως, θα σας χαλούσα την διάθεση - "Το εγχειρίδιο..." είναι από τις περιπτώσεις που οι στίχοι μιλούν από μόνοι τους κι ένας εξοικειωμένος αναγνώστης μπορεί πολύ εύκολα να κατανοήσει την πνευματώδη σάτιρα. Αυτό τώρα ήταν για μένα ένα μικρό πρόβλημα (φαντάζομαι και για αρκετούς από εσάς που αφήνεστε στην γοητεία της ανάγνωσης) καθώς αναγκάστηκα να πνίγω το επίμονο, παιδικό λες, γέλιο μου για να μπορέσω να προχωρήσω στο κάθε επόμενο  ποίημα. Τα ασπρόμαυρα σκίτσα του Edward Gorey που εικονογραφούν τους στίχους μοιάζουν ιδανικό κι αναπόσπαστο συμπλήρωμα της συγκεκριμένης ποιητικής του Αμερικανού. Ιδού ένα μικρό απόσπασμα:



ΠΩΣ ΑΠΟ-ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ

Αφού διαβάσατε λοιπόν για Γάτων τόσα είδη
Ίδια με μένα άποψη θα σχηματίσατε ήδη:
Δεν ωφελεί, δεν γίνεται κανείς να προσπαθήσει
Τη φύση αυτού του πλάσματος να την κατανοήσει.
Ξέρετε τώρα αρκετά, να το παραδεχτείτε
Και πόσο μοιάζουνε με μας μπορείτε να το δείτε
Με σας, με μένα και μ' αυτούς που δίπλα μας περνάνε
Που είναι όλοι αλλιώτικοι κι άλλα μυαλά φοράνε:
Υπάρχουν Γάτοι γνωστικοί, υπάρχουν και τρελάρες
Γάτοι αξιοσέβαστοι και γάτοι σαχλαμάρες
Άλλοι καλοί, άλλοι κακοί - μα όλοι, με αξία
Και όλοι επιδέχονται ομοιοκαταληξία.
Κι αν τώρα μάθατε πολλά, ονόματα, συνήθειες,
Πως παίζουν, πως εργάζονται, κι άλλες μικρές αλήθειες,
Έχουμε κάτι βασικό ακόμα να σκεφτούμε:
          Πως είναι πρέπον τα Γατιά να τα απο-καλούμε;
 

(...)

Στις γάτες ένα τυπικό πρέπει ν' ακολουθούμε:
Εάν δεν μας μιλήσουνε να μην τις ενοχλούμε.
Σαφώς, όχι υπερβολές, γιατί, ό,τι και να πείτε,
Κάποια μικρή προσφώνηση πάντοτε απαιτείται.
Μα η Γάτα οικειότητες πολλές δεν αγαπάει
Κι αυτό δεν επιτρέπεται κανείς να το ξεχνάει.
Εγώ, π.χ., αν Γάτα δω, ευθύς -θέλω δεν θέλω-
Ευγενικά θα υποκλιθώ βγάζοντας το καπέλο.
Θα την αποκαλέσω δε, κομψά και κυριλάτα
Προσεχτικά, λακωνικά - πολύ απλά,  "Ω ΓΑΤΑ!"
Αν τύχει όμως  κι είν' καμιά Γάτα γειτόνισσά μου
Που συναντιόμαστε συχνά μπρος στο διαμέρισμά μου,
Θάρρος θα έχω σχετικό και ίσως να τολμήσω
"ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΓΑΤΑ" να της πω και να την προσφωνήσω.
Βέβαια έχω ακουστά ότι τη λεν Εσπρέσσο
Μα είν' νωρίς με τ' όνομα να την απο-καλέσω.

Μια Γάτα πριν καταδεχτεί φίλους της να σας κάνει
Θέλει ένα δείγμα ιπποτισμού, κάτι να τη γλυκάνει:
Μια προσφορά εκτίμησης, όπως λίγη κρεμούλα
Πίτα Στρασβούργου εκλεκτή, ψητό ή γαλοπούλα.
Κάτι του γούστου  της κανείς πρέπει να την τρατάρει,
Λίγο πατέ ή σολομό, ή μια μπουκιά χαβιάρι.
(Γνωρίζω κάποια Γάτα εγώ που άλλο μεζέ δεν θέλει
Και τίποτα δεν δέχεται εκτός από κουνέλι.
Δώσ' της  κουνέλι  και θα δεις, θα γλείφει τα μουστάκια
Κι όλη τη σάλτσα θα τη φάει κι όλα τα κρεμμυδάκια)
Λοιπόν όταν σ' απόσταση μια Γάτα σας κρατάει
Τον εαυτό της σέβεται και σέβας σας ζητάει.
Κι αν έμπρακτα το δείξετε πάτε με τα νερά της,
Θα την απο-καλέσετε τέλος με τ' όνομά της!

Έτσι είναι τα πράγματα, να το παραδεχτείτε,
Τις Γάτες με ευπρέπεια πρέπει ν' απο-καλείτε.







(Πίσω στον Ντίκενς, τώρα.)






4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Εντάξει εγώ που λατρεύω τις γάτες, νομίζω πως πρέπει να το πάρω πάραυτα! Ευχαριστούμε για την ωραία πρόταση. :)

Sue G. είπε...

Μα δεν το έχεις πάρει ήδη; ;-)
Χαίρομαι που αρέσουν οι προτάσεις μου, Roadartist. Είμαι σίγουρη, πως μόλις το τελειώσεις θα θέλεις κι άλλο. Τι κρίμα που είναι τόσο μικρό...

Καλό απόγευμα!

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

Υπέροχο βιβλίο.

Sue G. είπε...

Πράγματι, Γιάννη Ρουμπάκη, απολαυστικό!
(Να υπήρχε και κάτι αντίστοιχο για τους σκύλους... :-))