"Κατά την γνώμη μου...

...είναι ήρωας με όλη τη σημασία τη λέξης. Πολλοί απ' αυτούς που διάβασαν το βιβλίο σχημάτισαν την εντύπωση ότι ο Στόουνερ έζησε μια κακή και θλιβερή ζωή. Το βέβαιο είναι ότι έζησε καλύτερα από τον περισσότερο κόσμο. Έκανε αυτό που ήθελε να κάνει, αγαπούσε αυτό που έκανε, είχε την αίσθηση τού πόσο σπουδαία ήταν η δουλειά που έκανε. Οι αξίες τις οποίες κλήθηκε να υπηρετήσει είναι σημαντικές... Το σημαντικότερο κατ' εμέ στοιχείο του μυθιστορήματος είναι η συνείδηση του έργου, του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ. Γι' αυτόν η διδασκαλία είναι έργο – έργο με την καλή, την έντιμη έννοια της λέξης. Το επάγγελμά του τού έδωσε μια ιδιαίτερη ταυτότητα και τον έκανε αυτό που ήταν... Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει. Αν αγαπάς κάτι, αργά ή γρήγορα θα το κατανοήσεις. Και αν το κατανοήσεις, θα έχεις μάθει πολλά. Τον κακό δάσκαλο τον προσδιορίζει η έλλειψη αυτή της αγάπης... Δεν πρόκειται να μάθεις ποτέ όλα τα αποτελέσματα αυτής της αγάπης... Νομίζω ότι όλο αυτό συνοψίζεται σε ό,τι προσπάθησα να δώσω με τον Στόουνερ. Οφείλεις να τη συντηρείς αυτή την πίστη."

Σημείωση: Το πιο πάνω απόσπασμα είναι από σπάνια συνέντευξη του αμερικανού  John Edward Williams για το τρίτο μυθιστόρημά του, το "Ο Στόουνερ" (μτφρ. Αθηνάς Δημητριάδου – Gutenberg / Aldina 5, 2016) το οποίο έκανε δεκαέξι χρόνια για να βρει το κοινό του. Βρίσκεται ανθολογημένη στην εισαγωγή του βιβλίου από τον John McGarhern τον πιο σημαντικό, όπως θεωρείται, ιρλανδό συγγραφέα μετά τον Μπέκετ. Είμαι ήδη στην σελίδα 50 κι έχω την εντύπωση πως παρόλο το ήπιο ύφος γραφής του, θα είναι ένα από τα πιο δυναμικά βιβλία που έχω διαβάσει. Ίδωμεν.