Forever young ?
"Because Dickens and Dostoyevsky and Woody Guthrie
were telling their stories much better than Ι ever could,
I decided to stick to my own mind."
Ίσως αυτό να είναι το μυστικό της αιώνιας νεότητας - to stick to your own mind. Ο Μπομπ Ντύλαν αποτελεί ζωντανή απόδειξη η οποία, βέβαια, δεν έχει καμμία σχέση με εξωτερική εμφάνιση, διάφορες χειρουργικές πρακτικές και συμπεριφορές που αγγίζουν τα όρια του παλιμπαιδισμού.
Από την αρχή της πορείας του ο Ντύλαν είχε ένα διακριτό, απολύτως προσωπικό ύφος ως μουσικός και συνθέτης το οποίο και συνεχίζει να διατηρεί έως και τις μέρες μας και το οποίο τον έχει κατατάξει και στο πεδίο της λογοτεχνίας - οι στίχοι των τραγουδιών του έχουν κατηγοριοποιηθεί ως καθαρή ποίηση. Αν και δεν του άρεσε να τον αποκαλούν ποιητή, με αυτήν την ιδιότητα προτάθηκε για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997 ενώ το 2008 του απονεμήθη εύφημη μνεία της επιτροπής των Βραβείων Πούλιτζερ για "την βαθιά επιρροή του στην αμερικανική μουσική και τον αμερικανικό πολιτισμό, η οποία χαρακτηρίζεται από λυρικές συνθέσεις ασυνήθιστης ποιητικής έντασης."
Δεν είναι ευρύτερα γνωστό, ωστόσο, παράλληλα με την μουσική ο Ντύλαν ασχολήθηκε και με την συγγραφή βιβλίων. Το αυτοβιογραφικό "Χρονικά, τόμος πρώτος" συμπεριλαβάνεται στην ύλη τμημάτων Λογοτεχνίας των Αμερικανικών πανεπιστημίων μαζί με εκείνα των Τζακ Κέρουακ, Άλεν Γκίνζμπεργκ και Άλις Ουόκερ ως έργα αντιπροσωπευτικά της λογοτεχνίας του '60. Ο Μπομπ Ντύλαν υπήρξε στενός φίλος του Άλεν Γκίνζμπεργκ αποκομίζοντας καθοριστικές εμπειρίες από το κίνημα της Beat Generation - ο λόγος του χαρακτηρίζεται τόσο από αντίδραση ενάντια σε συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα όσο και από τις απαντήσεις που έδωσε σε πιο ατομικούς προβληματισμούς όπως η προσωπική έκφραση και η υπευθυνότητα.
Από την αρχή της πορείας του ο Ντύλαν είχε ένα διακριτό, απολύτως προσωπικό ύφος ως μουσικός και συνθέτης το οποίο και συνεχίζει να διατηρεί έως και τις μέρες μας και το οποίο τον έχει κατατάξει και στο πεδίο της λογοτεχνίας - οι στίχοι των τραγουδιών του έχουν κατηγοριοποιηθεί ως καθαρή ποίηση. Αν και δεν του άρεσε να τον αποκαλούν ποιητή, με αυτήν την ιδιότητα προτάθηκε για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997 ενώ το 2008 του απονεμήθη εύφημη μνεία της επιτροπής των Βραβείων Πούλιτζερ για "την βαθιά επιρροή του στην αμερικανική μουσική και τον αμερικανικό πολιτισμό, η οποία χαρακτηρίζεται από λυρικές συνθέσεις ασυνήθιστης ποιητικής έντασης."
Δεν είναι ευρύτερα γνωστό, ωστόσο, παράλληλα με την μουσική ο Ντύλαν ασχολήθηκε και με την συγγραφή βιβλίων. Το αυτοβιογραφικό "Χρονικά, τόμος πρώτος" συμπεριλαβάνεται στην ύλη τμημάτων Λογοτεχνίας των Αμερικανικών πανεπιστημίων μαζί με εκείνα των Τζακ Κέρουακ, Άλεν Γκίνζμπεργκ και Άλις Ουόκερ ως έργα αντιπροσωπευτικά της λογοτεχνίας του '60. Ο Μπομπ Ντύλαν υπήρξε στενός φίλος του Άλεν Γκίνζμπεργκ αποκομίζοντας καθοριστικές εμπειρίες από το κίνημα της Beat Generation - ο λόγος του χαρακτηρίζεται τόσο από αντίδραση ενάντια σε συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα όσο και από τις απαντήσεις που έδωσε σε πιο ατομικούς προβληματισμούς όπως η προσωπική έκφραση και η υπευθυνότητα.
Ίσως, τελικά, το μυστικό του να μένει κανείς νέος να είναι αυτό: η προσωπική έκφραση και η υπευθυνότητα. Μια συνεχής δημιουργία που να προέρχεται από και να απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως. Ιδίως, όμως, στα παιδιά.
2 σχόλια:
That's right :-)
@Irini Vergopoulou: Thanks! Καλωσήλθατε! :-)
Δημοσίευση σχολίου