Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010





"...Οι νόμοι της τέχνης είναι και νόμοι της ζωής. Ο πολιτικός οφείλει να μη διαφέρει σαν αντίληψη απ' τον καλλιτέχνη. Και στην αντίληψη τού καλλιτέχνη ο αγώνας για τη σωτηρία του ανθρώπου είναι αγώνας για την ορθή έκφραση, και τίποτε άλλο. Σε τέτοιο σημείο, που θα έλεγα ότι και οι πλέον αντίθετες τοποθετήσεις απέναντι στο ίδιο πρόβλημα εξισώνονται αν η έν τέχνη δικαίωση τους είναι του αυτού υψηλού βαθμού..."

"...Ω να μπορούσανε, λέει και τα οργανωμένα κράτη να διαμορφώσουν μια δημόσια ζωή με νόμους σαν αυτούς που διέπουν το άτομο. Να επιφοιτούσε στα κοινά η ψυχή, και μια διαταγή του υπουργείου Υγείας να ξαπόστελνε στα εργοστάσια επεξεργασίας απορριμμάτων όλες τις πενταροδεκάρες τών συμφερόντων, για να βγουν έστω και λίγα γραμμάρια ομορφιάς."


"...το νου σας: από μας η άνοιξη εξαρτάται..."




Σημείωση: Τα δύο πρώτα αποσπάσματα είναι από "Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά" του Οδυσσέα Ελύτη. Η τελευταία φράση είναι ένας στίχος από την Μαρία Νεφέλη του ίδιου. Η εικόνα προέρχεται από την τελευταία δουλειά του Αλέξανδρου Ψυχούλη που θα εκτεθεί σε λίγο στην Θεσ/νίκη, στην gallery zina athanassiadou. Απεικονίζει παράξενα λουλούδια, όπως τα εμπνεύστηκε ο Α.Ψ. αν κι  εγώ βλέπω  -στ' αριστερά της εικόνας-  και μία αιθέρια γυναικεία μορφή ανάμεσά τους.  Θα προτιμούσα κάποιο άλλο θέμα, με περισσότερα χρώματα -μη σας "μαυρίσω" την ψυχή με αυτό το μονόχρωμο-  ωστόσο, επέλεξα την συγκεκριμένη  γιατί είναι μία στυλογραφία - δλδ έχει γίνει με βάση τον μαθητικό μπλε στυλό διαρκείας, τον κοινό μας Bic - σαν αυτόν που θα βρείτε και σήμερα πίσω από τα παραβάν όταν θα πάτε να ψηφίσετε. Το νου σας...

4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Στις προηγούμενες εκλογές είχα επιλέξει να απέχω. Σήμερα πήγα και ψήφισα (αν και ψηφίζω εκτός Αθηνών..)γιατί το θεώρησα καθήκον, τουλάχιστον να τους μαυρίσω.. Και φυσικά βλέπουμε.. είναι μακρύς ο δρόμος...

Πολύ όμορφη ανάρτηση.

Sue G. είπε...

Οπουδήποτε χρώματος κι αν είναι το βόλι είναι μια θέση/επιλογή ξεκάθαρη. Όσο για τον δρόμο, ένα βήμα τη φορά, Roadartist.

Καλό βράδυ!

Unknown είπε...

Θάθελα να απέχω,
όμως δεν τα κατάφερα,
πείσθηκα πως είναι καλύτερο το "μαύρο" και πήγα.

Χαίρομαι που σε βρήκα.
Καλό σου βράδυ

Sue G. είπε...

Καλωσόρισες, meggie.
Αν και το χρώμα σηκώνει συζήτηση, η πράξη ήταν σωστή - η αποχή σε βάζει στο ίδιο τσουβάλι με όλους εκείνους τους ανεύθυνους που θεωρούν περιττό ή ακόμη και κουραστικό να πάρουν θέση και να επιλέξουν εκείνους που εντέλει θα τους κυβερνήσουν (και τους οποίους κατόπιν θα κριτικάρουν ασύστολα).

Πολύ εκφραστικό το μπλογκ σου.

Καλό βράδυ.