Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017









  Μία όψη του λόγου




Ψάχνοντας τα ράφια του σπιτιού αλλά και διάφορες προθήκες –ηλεκτρονικές και βιβλιοπωλείου–  για το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω, βρήκα το ολιγοσέλιδο "Το Ξημέρωμα είναι Σφαγή κύριε Κρακ" (Εκάτη, 2013 - 2η έκδοση).  Οι διάφορες κριτικές και βιβλιοπαρουσιάσεις το ορίζουν ως ποίηση. Πρόκειται όμως για μια συλλογή πεζογραφημάτων – δεκαεπτά διηγήματα  όπου ο  Θωμάς Τσαλαπάτης  σκιαγραφεί με ακρίβεια έναν ιδιόρρυθμο άνθρωπο, τον κύριο Κρακ.

Το βιβλίο είναι πολύσημο, με πολυάριθμους συμβολισμούς, έντονες έως βίαιες καταστάσεις αλλά και μπεκετική αμηχανία και σιωπή. Το πρωτότυπο, ωστόσο, έγκειται στην γραφή του Τσαλαπάτη η οποία έχει την ορμή και την υφή της ποίησης και αντλεί από το θέατρο του παραλόγου. Τα κείμενα της συλλογής –ανάμεσά τους και δύο ποιήματα– είναι σουρεαλιστικά καθώς αψηφούν την λογική απεικόνιση των πραγμάτων και γι' αυτό θα μπορούσαν να θεωρηθούν και σατυρικά. Είναι, όμως, κείμενα βαθιά υπαρξιακά καθώς η αλληλουχία των προτάσεων και των εικόνων αποδίδουν με εύγλωττο τρόπο την εσωτερική απομόνωση του ανθρώπου – ο φόβος, η παραίτηση και η σύγχυση που αυτά επιφέρουν παίρνουν την μορφή μίας νεκρής κεφαλής Μαορί· η εσωστρέφεια, η ντροπαλοσύνη και η αντικοινωνική συμπεριφορά που προκύπτει από αυτά τα δύο συναισθήματα κρύβονται πίσω από ένα κάδρο που κρέμεται από ένα καρφί που φύτρωσε στο μέτωπο ενός άντρα· η ανάγκη για επικοινωνία εκφράζεται σε ένα κουτί που τυλίγεται για δώρο και αποστέλλει ταχυδρομικώς στον ίδιο του τον εαυτό ο κύριος Κρακ.
 
Διπλά βραβευμένος –το 2012 με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα και την επόμενη χρονιά, από κοινού με τον Θωμά Ιωάννου, με το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "ο αναγνώστης"–, ο πρωτόλειος κύριος Κρακ του Θωμά Τσαλαπάτη βιώνει την ανθρώπινη συνθήκη με κωμικοδραματική έως εστέτ αποστασιοποίηση σε έναν κόσμο που μοιάζει αμετάβλητα ξένος προς αυτόν. Και παρά την αντιφατική διάθεση και το αδιέξοδο που προβάλλουν, τα σύντομα πεζογραφήματα τού "Το Ξημέρωμα είναι Σφαγή κύριε Κρακ" συνιστούν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον παράδειγμα λογοτεχνικής αφήγησης. 








Σημείωση: Το εικαστικό είναι λεπτομέρεια από το "Separation" (1896) του Edvard Munch.

Δεν υπάρχουν σχόλια: