Όαση

Μία από τις πιο πολύχρωμες κι αισιόδοξες ταινίες της χρονιάς που πέρασε είναι και η γαλλική ταινία "Η πηγή των γυναικών". Πρόκειται για μια κινηματογραφική απόδοση της  "Λυσιστράτης" του Αριστοφάνη και θα μπορούσε να είναι μία ταινία μόνο για την πάλη των δύο φύλων. Είναι, όμως, κάτι πολύ περισσότερο απ' αυτό.

O Ρουμανικής καταγωγής Radu Mihaileanu  τοποθετεί την Λυσιστάτη του στις ορεινές περιοχές του Μαρόκο, σ΄ένα χωριό που ναι μεν διαθέτει κινητά τηλέφωνα αλλά δεν έχει ούτε καν ηλεκτρισμό και οι κάτοικοι του ζουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά, στο σκοτάδι - χωρίς ουσιαστική μόρφωση και με γνώμονα μια παράδοση που επιτάσσει τα κορίτσια τα παντρεύονται στα 13 με 14 τους  και στη συνέχεια να γεννούν  πολλά παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία πεθαίνουν.

Η Λέιλα, η"ξενόφερτη" νύφη του χωριού επαναστατεί σ' αυτή την παράδοση όταν  η νεαρή έγκυος φίλη της, στην επιστροφή από την πηγή όπου έχουν πάει  για να φέρουν νερό, γλιστρά και αποβάλλει. Στο χαμάμ του χωριού όπου θα βρεθούν συγκεντρωμένες όλες οι γυναίκες, η Λέιλα θα τους ζητήσει να μιλήσουν στους άνδρες τους για να αναλάβουν εκείνοι την μεταφορά του νερού μιας και δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κάθονται στην κυριολεξία όλη μέρα στο καφενείο - η χρόνια ξηρασία έχει πλήξει τις καλλιέργειες και καταργήσει τις δουλειές τους. Οι μόνοι άνδρες που δουλεύουν είναι ο ιδιοκτήτης του καφενείου, ο στωικός πεθερός της Λέιλα, ο οποίος καθημερινά μαζεύει ασφόδελους πιθανόν για να τους πουλήσει συμβάλλοντας με τον τρόπο του στην οικιακή οικονομία και ο Σάμι, ο δάσκαλος του χωριού.

Για να έχει αποτέλεσμα ο λόγος τους, η Λέιλα προτείνει ερωτική αποχή μέχρι οι άντρες να ανταποκριθούν στο αίτημά τους. Ως γνωστόν, όμως, κάθε απόπειρα αλλαγής της παράδοσης θεωρείται απειλή κι έτσι η Λεϊλα θα δεχθεί τα πυρά όλου του χωριού - ανδρών και γυναικών. Οι νέες κοπέλες, ωστόσο, θα την πιστέψουν και θα συμμαχήσουν μαζί της, κάτι που θα κάνει και ο άντρας της, ο Σάμι. Μορφωμένος κι ανοιχτόμυαλος, ο Σάμι θα την στηρίξει αδιαπραγμάτευτα σε όλη την διάρκεια της αποχής και θα την βοηθήσει - θα της διδάξει, μάλιστα, αποσπάσματα του Κορανίου για να αντιμετωπίσει  τον ιμάμη του χωριού ο οποίος θα κληθεί από τους άντρες για να συνετίσει τις γυναίκες και να τις επαναφέρει στον δρόμο του Αλλάχ.

Η ταινία έχει χιούμορ και δραματική ένταση και οι ερμηνείες των ηθοποιών ισορροπούν θαυμάσια ανάμεσά τους. Η ταινία έχει, επίσης, μερικούς αξιοσημείωτους χαρακτήρες όπως αυτός της γηραιάς Vieux Fusil - μιας χήρας που όλοι σέβονται. Με την  λογική που έχει της έχουν δώσει ο χρόνος και οι κοινές εμπειρίες που μοιράζεται με τις συγχωριανές της (την πάντρεψαν στα 13 της κι αναγκάστηκε να γεννήσει 19 παιδιά από τα οποία επέζησαν τα 7) αναγνωρίζει το δίκαιο στα λόγια  της Λέιλα και την βοηθά: μιλά στις άλλες γυναίκες και τους συμβουλεύει πως να βγουν από το φόβο τους και να αντιμετωπίσουν τη βία των ανδρών τους και την δική τους ανάγκη για έρωτα.

Η Φάτιμα είναι η πεθερά της Λέιλα και η ισχυρότερη αντίπαλος της. Καταπιεσμένη και πληγωμένη το ίδιο όπως και οι υπόλοιπες, επιλέγει ωστόσο με πείσμα το μέρος της άγραφης παράδοσης και της αντιπαράθεσης με το καινούργιο. Ακόμη κι αν αυτό πληγώνει την οικογένειά της.

Ο Σούφιαν είναι ο δημοσιογράφος/καταλύτης της υπόθεσης. Με πρόσχημα μια έρευνα για τα έντομα και την ξηρασία φτάνει στην περιοχή αναζητώντας τη Λέιλα που εγκατέλειψε όταν ήταν 15. Προκαλώντας ένταση στην σχέση της Λέιλα και του Σάμι, στο τέλος θα παραιτηθεί από την διεκδίκηση του νεανικού του έρωτα και θα ταχθεί στον αγώνα της - γράφει ένα δριμύ άρθρο στην εφημερίδα που εργάζεται το οποίο "ενοχλεί" την κυβέρνηση κι έτσι, οι ενέργειες του Σάμι για τον αγωγό του νερού θα έχουν άμεσο αποτέλεσμα - ο αγωγός του νερού θα φτάσει στο χωριό με συνοπτικές διαδικασίες.

Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών το 2011 στο τμήμα Ένα κάποιο βλέμμα  κι ενθουσίασε το κοινό. Και πως να μην το κάνει; Μέσα από έναν καταιγισμό χρωμάτων κι εξωτικής, μαροκινής μουσικής, και μ' ένα καστ γνωστών κι αξιόλογων ηθοποιών που "σβήνουν" το άνυδρο τοπίο, προβάλλονται με δύναμη η πίστη των γυναικών για ένα καλύτερο μέλλον και η διεκδίκησή τους για μια πιο ανθρώπινη, αξιοπρεπή ζωή.

Και όσο θλιβερό κι αν είναι  το γεγονός ότι εκείνο που εμείς στον 21ο αιώνα θεωρούμε δεδομένο, άλλοι λαοί πρέπει να παλέψουν για να το αποκτήσουν, δεν μπορείς να μην αισιοδοξήσεις με τη νεαρή Εσμεράλδα, η οποία σαν άλλη Ρήνη του Κωνσταντίνου Θεοτόκη και  της Τώνιας Μαρκετάκη, αποφασίζει να πάρει την ζωή στα χέρια της φεύγοντας από το χωριό - δεν ξέρει που θα πάει ούτε τι θα βρει στην πορεία της αλλά είναι αποφασισμένη να κατακτήσει το μέλλον και την αγάπη που δικαιούται.






Σημείωση: Μπορείτε να πάρετε μία γεύση της ταινίας από το τρέιλερ.